adidas Superstar

Superstar

Adidas wist dat ze, om meer succes te hebben op de Amerikaanse markt, iets vernieuwends zouden moeten doen. Hun adviseur voor de Verenigde Staten, Chris Severn, zag hoe de losse, canvas basketbalschoenen een risico vormden voor de gezondheid van de spelers en vond dat ze hier de boel eens flink door elkaar konden schudden. Toen de adidas Superstar arriveerde, veranderde het ontwerp van basketbalschoenen volledig, en de rimpelingen van deze seismische verschuiving in de schoenencultuur zouden nog jaren voelbaar zijn.

De Superstar was de nieuwe en verbeterde opvolger van de Supergrip, die ergens midden jaren zestig werd uitgebracht. Dit model introduceerde belangrijke technologieën in de jaren '60 en '70, zoals een stevige leren buitenkant en een gevulkaniseerde rubberen zool met visgraatgrip voor on-court kleefkracht. De Superstar ging verder waar de Supergrip ophield en voegde een dichte rubberen teen toe die uitwaaierde in de vorm van een zeeschelp om de tenen van de speler te beschermen tegen blessures als hij erop stond. Ze hadden ook het onmiskenbare driestrepenlogo van het merk dat in het wit in de mediale en laterale zijkanten was gestikt met unieke Superstar perforatiestroken.

Vergeleken met de canvas sneakers uit die tijd was de adidas Superstar technisch gezien de betere schoen. Hij was gemaakt van stevig leer, woog 30% minder, had een betere stabiliteit, en was voorzien van beschermende ribbels die hem onderscheidden als een unieke sneaker. Severn wist dat als de spelers overtuigd konden worden om in de Superstar te trainen, ze zouden overstappen. Dus reisde hij in 1969 naar de trainingsvelden van de NBA-teams, zodat hij ze persoonlijk in de handen van de spelers kon leggen.

Door pure wilskracht en in een ijzig tempo werkte de tactiek.

Beetje bij beetje begonnen ze te verschijnen in het NBA-circuit, waarbij de populariteit enorm toenam toen adidas topster Kareem Abdul Jabbar tekende als hun eerste professionele gecontracteerde atleet. De schoenen werden door de spelers geprezen om de combinatie van de lederen buitenkant en de schelpen neus die een veerkrachtige sneaker vormde die comfortabel was om in te spelen. Tegen 1973 droeg driekwart van de Amerikaanse basketbalprofessionals de Superstar. Van een langzame start tot bijna volledige dominantie van het NBA basketbal. De Superstar was een sensatie.

Maar in de jaren tachtig werden de prestaties van de Superstar ingehaald door nieuwere modellen met meer innovatieve technologie. Maar dit was niet het einde van de adidas Superstar; de zaden van zijn erfenis waren al geplant. Dankzij de vriendschappelijke relatie tussen basketbal en hiphop bleven fans de schoen dragen lang nadat hij van het veld was verdreven, en werd hij verheven tot het niveau van een aspirationeel lifestyle silhouet.

Run-DMC verscheen regelmatig op het podium met de adidas Superstar zonder veters en met uitgestoken tong, waarmee ze uiteindelijk een statement maakten over de cultuur van die tijd. In 1986 brachten ze een lied uit dat "my adidas" heette, in weerwil van de dun versluierde vooroordelen die de aanhangers van de hiphopcultuur kregen als ze adidas droegen. Dit zorgde voor een krachtig moment toen 40.000 fans tijdens een Run-DMC concert hun Superstars omhoog hieven in trouw aan de boodschap van de groep. Nadat "my adidas" was uitgebracht, tekende Run-DMC bij adidas en werd daarmee de eerste hiphopgroep in de geschiedenis die een sneakerdeal tekende, wat uiteindelijk de weg vrijmaakte voor toekomstige adidas medewerkers als Pharrell, Ye en Beyoncé. Met Run-DMC's wereldwijde invloed werd de adidas Originals Superstar een van de beroemdste silhouetten in de geschiedenis.

Om dezelfde reden dat hij in de jaren 70 door de meeste NBA-spelers werd gedragen, hielden ook skaters van de sneaker, omdat hij de schade van meer dan een paar valpartijen kon weerstaan. Hip-hop en skatecultuur vloeiden in elkaar over om de opkomende streetwear beweging van begin jaren 2000 te creëren. De adidas Superstar ging op in een nieuwe scene en werd opnieuw geliefd door een nieuwe groep sneakerfans, waarbij de stijl uiteindelijk een esthetische pijler van de streetwear mode werd.

De kracht van de stijl van de Superstar - de drie strepen, de geribbelde neus, de hielband - heeft in de loop der jaren tot de verbeelding gesproken van een eclectische mix van sporten, merken en mensen. Dit heeft ertoe geleid dat het een van de meest succesvolle, meest bewerkte en meest herkenbare silhouetten van adidas is geworden. Terwijl het stoere leren bovenwerk en de beschermende rubberen neus hem in de jaren zeventig aan de voeten van de meeste NBA-spelers brachten, heeft de iconische esthetiek hem sindsdien aan de voeten van vrijwel iedereen gehouden. De legende van de Superstar leeft voort.